หลากหลายความเชื่อที่ว่าทำไมต้องนิ้วนางข้างซ้าย
การสวมแหวนแต่งงานที่นิ้วนางข้างซ้ายนั้นทำต่อๆ กันมาหลายยุคหลายสมัย แต่ใครจะรู้ว่ามีที่มาอย่างไรทำไมถึงต้องสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายด้วย แต่ละความเชื่อก็มีที่มาแตกต่างกันไป อันนี้ก็แล้วแต่ว่าใครจะเลือกเชื่อแบบไหน
ความเชื่อแรกเชื่อว่าประเพณีการสวมแหวนแต่งงานมีมานานกว่า 2,800 ปีก่อนคริสตกาลแล้ว โดยขาวอียิปต์โบราณมีความเชื่อว่า ที่นิ้วนางข้างซ้ายของเรามีเส้นเลือดที่แล่นตรงเข้าสู่หัวใจ และได้ตั้งชื่อเส้นเลือดดังกล่าวว่า “เวนา อมอริ” ซึ่งเป็นภาษาละติน หมายถึง เส้นเลือดแห่งความรัก จึงมีความคิดที่จะสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย เชื่อกันว่าการสวมแหวนที่นิ้วนางจะทำให้อำนาจของความรักผ่านเข้าสู่หัวใจของผู้สวมใส่ได้
หรือในสมัยยุคกลางของยุโรป ชาวคริสต์ที่แต่งงานกันจะสวมแหวนตั้งแต่ นิ้วชี้ นิ้วกลาง และนิ้วนางข้างซ้าย เพื่อระลึกถึงพระบิดา พระบุตร พระจิต แต่เมื่ออำนาจของคริสตจักรเสื่อมถอยลง คู่แต่งงานเหลือเพียงการสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายนิ้วเดียว เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไปก็เปลี่ยนความเชื่อใหม่ว่า นิ้วกลางแทนตัวคู่สมรส นิ้วโป้งแทนพ่อแม่ นิ้วชี้แทนพี่น้อง นิ้วก้อยแทนลูก สุดท้ายคือนิ้วนางแทนคู่ชีวิต
บ้างก็มีการทดสอบความมหัศจรรย์ของนิ้วนาง โดยการพนมมือขึ้น แล้วงอนิ้วกลางลงเข้าข้างใน ให้หลังนิ้วกลางทั้ง 2 ข้างชนกัน ส่วน 4 นิ้วที่เหลือ คือ นิ้วโป้ง นิ้วชี้ นิ้วนาง นิ้วก้อย ให้เอาปลายนิ้วมาชนกัน จากนั้นลองปล่อยปลายนิ้วที่ชนกันออกจากกันทีละนิ้ว โดยนิ้วกลางยังคงงอแตะกันอยู่ เมื่อค่อยๆ ปล่อยปลายนิ้วทั้ง 4 ออกจากกันทีละนิ้วจะพบว่า แต่ละนิ้วแยกออกจากกันได้ ยกเว้นนิ้วนาง ที่ปล่อยแยกออกจากกันไม่ได้ (อ่านถึงตอนนี้เชื่อว่าหลายๆ คนลองทำตามกันอยู่)
นั่นเป็นเพราะมีความเชื่อว่า นิ้วกลาง แทนตัวเรา นิ้วโป้ง แทนพ่อแม่ ที่ซักวันหนึ่งต้องจากเราไป นิ้วชี้ แทนพี่น้อง ที่วันหนึ่งต้องไปมีชีวิตของเขาเอง นิ้วก้อย แทน ลูกที่พอโตขึ้นก็ต้องไปมีชีวิตของตัวเอง และนิ้วนาง แทนคู่ชีวิตที่จะอยู่กับเราไปจนแก่
อย่างไรก็ตามก็ยังมีคู่บ่าวสาวบางประเทศที่สวมแหวนแต่งงานบนนิ้วนางข้างขวา เช่น ประเทศ เยอรมนี ชีลี หรือชาวคริสต์นิกายออทอดอกซ์ ชาวยุโรปตะวันออก และชาวยิวก็นิยมสวมแหวนแต่งานที่นิ้วนางข้างขวาเช่นกัน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น